donderdag 21 juli 2016

windkracht 0 tot 12


Lieve allemaal,



Het was even stil, helaas niet wind stil, soms was er windkrachts 12, en heel soms gewoon windstil, maar oh wat zijn die momenten bijzonder, en liefdevol.



Eerst mijn leven in windkracht 12, je zou denken “hop in z’n vooruit’ maar dit was eerder wind tegen. De andere pijnmedicatie slaat helaas niet aan. Ik moet mij daarom weer melden in Rotterdam. Maar helaas door de vakantie periodes, en alle disciplines op een dag zorgt dat ervoor dat ik pas eind september terecht kan.

Nu besloten dat de huisarts mij aan gaat melden bij het regionale pijnteam. Het team wat bij mij in de buurt zit, in de hoop dat deze voor de tussen liggende tijd iets voor mij kunnen verzinnen. Er is niet veel meer mogelijk. Maar hoelang ik het vol hou op deze pijngrens, nee daar wil ik het niet over hebben.







Maar ook hebben we daar de lichte liefde volle briesjes die je wang strelen. Die liefdevol zijn.

Ik wil veel dank uit spreken over de giften op de ground-funding, Voor het vuurwerkverblijf, elke gift, het maakt niet uit hoe hoeveel, voelt als groot, en liefde vol. Een zachte aai over mijn wang.


http://sterremaan.blogspot.nl/2016/03/hulpvragen-is-niet-zo-mijn-ding-maar.html



Storm en mijn aankomende vakantie, waar ik enorm naar uit kijk, ook al zo fijn hoe mensen reageren liefde vol en meeleven. De projecten voor de vrijwilligers schieten echt op.


En wat kijk ik er naar uit, zeker nu ik de vaarroute ook weet. Super!


Mijn vriendin gaat trouwen in september, maar hoe kom ik daar, en hoe is het medisch verantwoord, het was een zoektocht, het leek als een spelt in een hooiberg, maar ook deze zijn te vinden. Dat bewees deze week. Een happy briesje vloog voorbij, en nog elke dag geeft het rust, dat het kan.
Ergens wil ik het niet vragen, maar je bent helaas hierin toch afhankelijk, maar ik heb al zoveel gehad, gekregen, veel liefde van mensen, mensen om mij heen, van wild vreemde mensen, en eigenlijk wil je het dan niet meer vragen, omdat ik dit ook graag voor andere zie, die hebben dit ook nodig.


Ik probeer te kijken naar de hele kleine dingen, want wat mij deze week gebeurde, zijn hele grote dingen. En ik zou dit graag voor iedereen zien. Er is toch altijd een bepaalde angst die mee speelt, nu weet ik dat je niet in mag vullen voor anderen, maar toch een angst wat andere mensen denken. Dat blijft altijd wel aanwezig.



Dan een lieve actie van Bol.com, zo bijzonder ik had een foto geplaatst van Storm, dat de tekst iets te letterlijk nam. “Hier ben ik dan pak mij maar uit”
Nou dat deed hij,




ik heb de gehele middag een heel lief, leuk vrolijk gesprek gehad met het mediateam van Bol.com ze vonden het zo leuk, maar ze vonden het nog veel bijzonderder wat Storm voor mij betekend en doet. Dat ze hem nog speciaal een extra pakketje op stuurde,
En gisteren kwam het binnen, Storm zag een doos, en aangezien hij mij altijd helpt met open maken, is het hem nu ook gelukt. Er zat een lief kaartje in, en kijk zelf maar, dank jullie wel #Lief Mediateam van Bol.com!





En hoe de wind dan ook waait, ik probeer er elke keer weer kracht voor te vinden.


Lieve en dankbare groet Sterremaan en Storm,



Bevlogen wind

Een klein briesje vloog zachtjes langszij,
En streelde liefkozend mijn wang,
Het omarmde met liefde, het maakte niet bang.

Dan was er toch weer even een stevige tornado die alles omver blies,
Maar ik hield vast, er was geen verlies,
Alleen een pad die iets moeilijker te bewandelen is.

En daar die liefde volle streling door mijn haar,
Zeg lief, het komt altijd weer veilig voor elkaar.

 Zo heeft de wind vele gezichten,
Maar ik blijf staan, ik zou er niet aan ten onder richten.

©Alma

 



zondag 10 juli 2016

Op naar een bijzondere vakantie!


Lieve Allemaal,



Dank voor al jullie lieve berichtjes, kaartjes, teksten na aanleiding van mijn vorige blog.

Het was hartverwarmend, en lief.



Ik zou jullie alleen nog om iets extra’s willen vragen. Mijn ouders lezen mijn blog niet. Niet uit desinteresse, maar juist omdat ze het aan de lijve ondervinden. Ze worden er elke dag mee geconfronteerd. Ik heb dit destijds al een keer eerder aangegeven, in ben een jonge dame van 35 en kan prima zelf beslissingen nemen. En de dingen die ik post, zijn ook de teksten die ik kwijt wil. Maar als u er vragen over heeft. Stel ze dan aan mij, ik wil ze met alle liefde beantwoorden. Dank voor het begrip.



Helaas zijn de artsen en ik flink aan het stoeien met de pijn en medicatie. helaas is nu besloten dat ik eerst naar Rotterdam moet, voor een overleg over de pijnmedicatie, over welke toedieningsvorm nog wel voor mij mogelijk is. Het ene kan niet via de sonde, omdat het niet goed te doseren is, de pleisters is echt een no go, omdat mijn huid hier erg op reageert in de vormen van brandblaren, tot ontstekingen, de rest bespaar ik in details. Helaas heeft het Fokus project waar ik woon ook nog eens besloten, dat ze niet meer de medicatie twee keer in de nacht toe mogen dienen, wat ze al een tig weken deden. Het betreft opiaten, en ze willen/kunnen/durven/mogen niet de medicatie meer toe dienen als ik slaap,. Dat is stel op sprong besloten,. Dat betekend dat ik nu bijna 4 weken wakker ben in de nacht. Dit klinkt naar dat weet ik, heeft mij ook heel boos gemaakt, maar..

Gelukkig zit de buurtzorg er boven op en is er flink wat heen en weer gebeld, tussen de artsen, en morgen beginnen we met Rotterdam, want lang houd ik dit niet meer vol. Al was ik aan het einde van mijn latijn. Ook word er aan gewerkt dat ik in de nacht hopelijk weer wat meer uren kan maken.



Aangezien ik vele leuke dingen heb staan en er ook graag energie voor over wil hebben.

Afgelopen weekend heb ik mijn eerste tuinfeestje in de avond kunnen vieren, met twee vriendinnen, ik zag zo tegen die avond op. Maar uiteindelijk ben ik ze zo dankbaar, ze hebben mij in laten zien dat ik mij niet anders hoef voor te doen. dan ik mij voel. Ook al heb ik minder energie, en pijn dat is zo, ik hoef daarvoor echt niet extra make up op mijn gezicht te smeren.
Het was een gezellige avond, en ik heb ondanks alles ontzettend genoten!


Nu ben ik druk bezig voor de vakantie het duurt nog een paar weken maar, ik dacht dat vorig jaar  het voor het laatst was. Dankzij een mijn lieve vriend, kan ik nog een keer mee. Maar ik moet mezelf wel goed in de gaten houden, dat ik eerlijk met mezelf om ga, deze aankomende weken, en zeker die week op de boot.
Ik ben druk bezig met de cadeautjes voor de vrijwilligers, kan ze hier niet laten zien, haha omdat er velen meelezen. Ook heb ik mezelf een plan bedacht, ik moet er nog even achter zien te komen hoeveel vrijwilligers er in totaal mee gaan, want ik wil, voor iedereen iets maken.
Het geeft mij ook veel afleiding om dat te doen. als ik heerlijk buiten lig, kan ik daar aan werken, en ach die nachten wakker haha, werpen nu ook zeker zijn vruchten af.

Ook voor het thema ben ik al klaar, de route is wel weer super gaaf, alleen de indeling misschien niet altijd even handig. Ik wil zo graag Arnhem in je hoort iedereen over een bepaalde winkel, ja ik wil daar ook heen. Maar we hebben die avond ook het thema, dus dat betekend dat je ook weer op tijd terug moet zijn aan boord.
Dat vind ik wel jammer, ik hoop dat ze het thema nog verschuiven naar de dinsdag (maar duh ze kunnen niet met een gast rekening houden), want dan kan ik die woensdag los in Arnhem. Maar ach nu ik dit beschrijf denk ik, wat lig ik te zeuren, ik ben dankbaar, gelukkig, blij, en nog veel meer woorden kan ik hier aan plakken, dat ik dankzij mijn lieve vriend toch nog een keer kan varen!

En zo probeer ik mijn hoofd boven water te houden, nou helpt Storm mij daar ook ontzettend bij. Hij troost mij, maakt mij aan het lachen, helpt mij ontzettend goed.
En als ik denk aan alle lieve mensen om mij heen, ja dan ben ik zo ontzettend dankbaar.
Ja, juist om wie jullie zijn!


Liefs,
Sterremaan & Storm

Vriendschap

Vriendschap is in geld niet uit te drukken,
Dat gaat mij echt in geen enkele zin lukken.
Liefde teksten, woorden, of een schouder om op uit te huilen,
Maar ook twee armen om mij heen waarin ik mag schuilen.
Dankbaar dat ben ik, ook dat is niet in woorden uit te drukken,
Dat gaat mij alleen, maar lukken,
Door terug te geven, er te zijn, net zoals jij er voor mij bent,
Ik ben er voor jou, in de vorm zoals je mij altijd al kent.

©Alma