overdenking 2014

Lieve Allemaal,

Ja, het is alweer zo ver, overal zie je het, op tv, en in de kranten. Dat mensen even terug kijken op hun jaar.

Nu kan ik wel 10 nare woorden vinden om mijn jaar te omschrijven. In de nare zin, maar ik zou Alma niet zijn als ik het anders deed.
Ja veel kreeg ik voor mijn kiezen, en ik heb er niet eens zoveel.
En er zijn vele nare dingen, waar ik met toch wel een onderbuik gevoel naar terug kijk.

Zoals het nare bericht vanuit Rotterdam, maar wat ook weer maakt dat ik elke seconde van de dag intens beleef.
Dan een vakantie waar ik zo lang naar uit keek, wat zo gegund was, die compleet in het water viel. waarvan ik hoop, dat deze volgend jaar toch nog een keer lukt. Ik blijf hopen.

Ondanks alles van het jaar 2014, ben ik blijven "geloven, hopen en lief hebben",

Even dat vriendinnen momentje samen, even genieten van mijn nichtjes en neefje,
Mijn vrijwilligers werk, wat ik ondanks het zware weer ben blijven doen.
Het schrijven, wat dankzij iemand mogelijk werd gemaakt, door mijn geschreven stukken na te kijken,
 Mijn kaartjes wat ik met behulp van een buddy een beetje op heb kunnen pakken,
 De muziek die ik samen mag maken,.

Dankzij jullie geloof hoop en liefde, ben ik 2014 doorgekomen.
Ik leef bij de dag, dus ga niet veel over 2015 zeggen, maar wel dat er vele ideeën van de bucket-list uit gaan komen.

Ook draaide dit jaar om verzoening, een stap op een nieuw pad zetten. Misschien eerst wankelend, maar later vrolijk stappend voortzettend,

Ik gooi 2014 niet op de weegschaal, omdat ik er graag positief naar wil kijken.
 Maar ik wil een ieder van jullie danken, voor jullie liefdes, geduld, hoop, en vertrouwen. Ook al weet ik dat het zwaar was.
Wat immers naast een, wedstrijd staan kijken, maakt je soms vermoeiender, dan de wedstrijd spelen.

Liefs Sterremaan en Storm

Wedstrijd, 

Dit jaar was het een zware pittige wedstrijd, 

Van verloren punten, tot aan mensen

Van verloren doelen. Tot aan wensen. 

Maar elke keer als ik op keek daar stond jij, 

Altijd aan mijn zij, 

Hard te schreeuwen, te roepen. 

Tot nu toe, is de wedstrijd nog steeds niet verloren, 

En weet ik dat, er steeds dingen zijn die het blijven verstoren. 

 Maar ik weet, jij staat altijd aan de zijlijn. 

Ondanks alle angst verdriet en pijn. 

Zou jij er altijd voor mij zijn! 

      ©Alma

Dankzij Sela een echte kerstavond!!

Lieve allemaal,

Gezien de kalender lopen we nu snel richting de kerst.

Zelf had ik dit gevoel nog niet echt, maar over 7 dagen is het alweer kerstavond.

Zou het komen door de toch wel warme temperatuur, dat ik dat gevoel niet heb? Of omdat ik niet echt in winkels kom? Maar op tv laten ze de kerstfilms alweer zien, lekker wegzwijmelen bij dat “alles-komt-weer-goed-gevoel”.

Maar afgelopen maandag had ik wel een absoluut kerstgevoel.

Ik had voor mijn verjaardag een concertkaartje van Sela gekregen.

Samen met mijn vriendin, haar partner en een goede kennis van het Rode Kruis, vertrokken we op tijd naar de grote kerk hier in Apeldoorn.

Het is en blijft een bijzondere kerk, de houten ombouw, het oude gevoel, heerlijk!

Na wat rondjes rond de kerk omdat het best druk was, konden ze de bus parkeren en mij er veilig uit laden.

Bij de deur stonden ze ons al netjes op te wachten, en in de kerk hoorde je al vele stemmen roezemoezen, bijna een soort zoemend geluid,.

Er hingen grote rode lappen stof naar beneden, er stond een megakerstboom bij het toneel.

En alles stond al klaar. Ze hadden netjes een “waterbakje” voor Storm neergezet. Haha, dat bleek later eigenlijk gewoon een enorme “waterbak” te zijn, maar zo lief dat ze daaraan dachten.

Het tafereel was weer magisch, de kerk bomvol, jong en oud, alles door elkaar.

©Arjan

En toen werd het helemaal donker in de zaal, en kwam Sela op. Ze bleven op een rij staan en zongen a capella een lied, zo puur, zo mooi.

Het was muisstil in de grote kerk, en dat terwijl er 1500 mensen zaten.

Er werden nummers van Sela gezongen, maar ook de o zo bekende kerstnummers werden gezongen in samenzang. Het kerstgevoel kroop over mij heen, als een warme deken bedekte het mij.

In de pauze kwam de geluidsman nog even vragen of het ging met het geluid, zo kon ik duidelijk aangeven wat wel en niet ging, ook hadden ze aan het begin aan de aanwezigen gevraagd om “niet te flitsen tijdens het concert”. Waar vind je dat, dat mensen zo meedenkend en meewillend zijn!

Na twintig minuten pauze begon het tweede deel van het concert. Mijn vriendin had het muziekboek van de nieuwste cd gekocht. Zo ontzettend blij mee!

In het tweede deel kwam het nummer waarvan ik stiekem hoopte dat het gezongen zou worden. En dat deed Kinga (de zangeres), en met zoveel gevoel. Het nummer kwam zo ontzettend binnen. het raakte mij enorm. Dan is het droog houden niet zo makkelijk meer.

Ook het einde van het concert was zo bijzonder, zo puur.

En bij mij was een absolute kerstsfeer ontstaan.

©Arjan

 ©Arjan

Na het concert nog even samen op de foto, en even snel bijpraten.

Want Frans, de zanger, had een reactie op mijn vorige blog achtergelaten, dat vond ik zo bijzonder.

Ook heb ik nu kunnen vragen aan Anneke hoe de fluiten heetten waar ze op speelde. Nou, hier komt het: ze speelt op “whistles”, dat zijn Ierse fluiten. Zo kwam ik nog meer leuke weetjes te weten, dat ze op ontelbare muziekinstrumenten speelt, en ze het liefst op haar viool speelt.

©Arjan

Ook had Storm bij een van de bandleden wat emoties los weten te toveren, door bij een emotioneel nummer naar boven te kruipen en mij te knuffelen. Ik vond dat heel lief en mooi om te horen.

Het liefst zeg ik: volgend jaar weer. Het staat er weer op bij mijn bucketlist.

Ik ga mijn best doen!

Lieve mensen van Sela, dank jullie wel! Dat jullie het weer mogelijk hebben gemaakt. En dat jullie ook laten zien dat niets onmogelijk is!

En lieve Din, dank voor dit geweldige cadeau.

Lieve groet,

Sterremaan en Storm

Niets is onmogelijk,

Niets is onmogelijk, blijf ik zeggen.

Al moet ik mij er nu toch af en toe bij neerleggen

Dat ik sommige dingen toch los moet laten.

Dromen die vervagen,

Of dromen die eeuwige dromen blijven.

Maar toch proberen we het onmogelijke uit te laten komen,

En moet ik accepteren dat je ook mag Dromen.

©Alma