Lieve Allemaal,
Dank voor al jullie lieve berichtjes, kaartjes, teksten
na aanleiding van mijn vorige blog.
Het was hartverwarmend, en lief.
Ik zou jullie alleen nog om iets extra’s willen vragen.
Mijn ouders lezen mijn blog niet. Niet uit desinteresse, maar juist omdat ze
het aan de lijve ondervinden. Ze worden er elke dag mee geconfronteerd. Ik heb
dit destijds al een keer eerder aangegeven, in ben een jonge dame van 35 en kan
prima zelf beslissingen nemen. En de dingen die ik post, zijn ook de teksten
die ik kwijt wil. Maar als u er vragen over heeft. Stel ze dan aan mij, ik wil
ze met alle liefde beantwoorden. Dank voor het begrip.
Helaas zijn de artsen en ik flink aan het stoeien met de
pijn en medicatie. helaas is nu besloten dat ik eerst naar Rotterdam moet, voor
een overleg over de pijnmedicatie, over welke toedieningsvorm nog wel voor mij
mogelijk is. Het ene kan niet via de sonde, omdat het niet goed te doseren is,
de pleisters is echt een no go, omdat mijn huid hier erg op reageert in de
vormen van brandblaren, tot ontstekingen, de rest bespaar ik in details. Helaas
heeft het Fokus project waar ik woon ook nog eens besloten, dat ze niet meer de
medicatie twee keer in de nacht toe mogen dienen, wat ze al een tig weken
deden. Het betreft opiaten, en ze willen/kunnen/durven/mogen niet de medicatie
meer toe dienen als ik slaap,. Dat is stel op sprong besloten,. Dat betekend
dat ik nu bijna 4 weken wakker ben in de nacht. Dit klinkt naar dat weet ik,
heeft mij ook heel boos gemaakt, maar..
Gelukkig zit de buurtzorg er boven op en is er flink wat
heen en weer gebeld, tussen de artsen, en morgen beginnen we met Rotterdam, want
lang houd ik dit niet meer vol. Al was ik aan het einde van mijn latijn. Ook
word er aan gewerkt dat ik in de nacht hopelijk weer wat meer uren kan maken.
Aangezien ik vele leuke dingen heb staan en er ook graag
energie voor over wil hebben.
Afgelopen weekend heb ik mijn eerste tuinfeestje in de
avond kunnen vieren, met twee vriendinnen, ik zag zo tegen die avond op. Maar uiteindelijk
ben ik ze zo dankbaar, ze hebben mij in laten zien dat ik mij niet anders hoef
voor te doen. dan ik mij voel. Ook al heb ik minder energie, en pijn dat is zo,
ik hoef daarvoor echt niet extra make up op mijn gezicht te smeren.
Het was een gezellige avond, en ik heb ondanks alles
ontzettend genoten!
Nu ben ik druk bezig voor de vakantie het duurt nog een paar weken maar,
ik dacht dat vorig jaar het voor het laatst was. Dankzij een mijn lieve
vriend, kan ik nog een keer mee. Maar ik moet mezelf wel goed in de gaten
houden, dat ik eerlijk met mezelf om ga, deze aankomende weken, en zeker die
week op de boot.
Ik ben druk bezig met de cadeautjes voor de
vrijwilligers, kan ze hier niet laten zien, haha omdat er velen meelezen. Ook heb
ik mezelf een plan bedacht, ik moet er nog even achter zien te komen hoeveel
vrijwilligers er in totaal mee gaan, want ik wil, voor iedereen iets maken.
Het geeft mij ook veel afleiding om dat te doen. als ik
heerlijk buiten lig, kan ik daar aan werken, en ach die nachten wakker haha,
werpen nu ook zeker zijn vruchten af.
Ook voor het thema ben ik al klaar, de route is wel weer
super gaaf, alleen de indeling misschien niet altijd even handig. Ik wil zo graag
Arnhem in je hoort iedereen over een bepaalde winkel, ja ik wil daar ook heen. Maar
we hebben die avond ook het thema, dus dat betekend dat je ook weer op tijd
terug moet zijn aan boord.
Dat vind ik wel jammer, ik hoop dat ze het thema nog
verschuiven naar de dinsdag (maar duh ze kunnen niet met een gast rekening houden), want dan kan ik die woensdag los in Arnhem. Maar ach
nu ik dit beschrijf denk ik, wat lig ik te zeuren, ik ben dankbaar, gelukkig,
blij, en nog veel meer woorden kan ik hier aan plakken, dat ik dankzij mijn lieve vriend toch nog een keer kan varen!
En zo probeer ik mijn hoofd boven water te houden, nou
helpt Storm mij daar ook ontzettend bij. Hij troost mij, maakt mij aan het
lachen, helpt mij ontzettend goed.
En als ik denk aan alle lieve mensen om mij heen, ja dan
ben ik zo ontzettend dankbaar.
Ja, juist om wie jullie zijn!
Liefs,
Sterremaan & Storm
Vriendschap
Vriendschap is in geld niet uit te drukken,
Dat gaat mij echt in geen enkele zin lukken.
Liefde teksten, woorden, of een schouder om op uit te
huilen,
Maar ook twee armen om mij heen waarin ik mag schuilen.
Dankbaar dat ben ik, ook dat is niet in woorden uit te
drukken,
Dat gaat mij alleen, maar lukken,
Door terug te geven, er te zijn, net zoals jij er voor
mij bent,
Ik ben er voor jou, in de vorm zoals je mij altijd al
kent.
©Alma
Geen opmerkingen:
Een reactie posten