zondag 10 juli 2016

Op naar een bijzondere vakantie!


Lieve Allemaal,



Dank voor al jullie lieve berichtjes, kaartjes, teksten na aanleiding van mijn vorige blog.

Het was hartverwarmend, en lief.



Ik zou jullie alleen nog om iets extra’s willen vragen. Mijn ouders lezen mijn blog niet. Niet uit desinteresse, maar juist omdat ze het aan de lijve ondervinden. Ze worden er elke dag mee geconfronteerd. Ik heb dit destijds al een keer eerder aangegeven, in ben een jonge dame van 35 en kan prima zelf beslissingen nemen. En de dingen die ik post, zijn ook de teksten die ik kwijt wil. Maar als u er vragen over heeft. Stel ze dan aan mij, ik wil ze met alle liefde beantwoorden. Dank voor het begrip.



Helaas zijn de artsen en ik flink aan het stoeien met de pijn en medicatie. helaas is nu besloten dat ik eerst naar Rotterdam moet, voor een overleg over de pijnmedicatie, over welke toedieningsvorm nog wel voor mij mogelijk is. Het ene kan niet via de sonde, omdat het niet goed te doseren is, de pleisters is echt een no go, omdat mijn huid hier erg op reageert in de vormen van brandblaren, tot ontstekingen, de rest bespaar ik in details. Helaas heeft het Fokus project waar ik woon ook nog eens besloten, dat ze niet meer de medicatie twee keer in de nacht toe mogen dienen, wat ze al een tig weken deden. Het betreft opiaten, en ze willen/kunnen/durven/mogen niet de medicatie meer toe dienen als ik slaap,. Dat is stel op sprong besloten,. Dat betekend dat ik nu bijna 4 weken wakker ben in de nacht. Dit klinkt naar dat weet ik, heeft mij ook heel boos gemaakt, maar..

Gelukkig zit de buurtzorg er boven op en is er flink wat heen en weer gebeld, tussen de artsen, en morgen beginnen we met Rotterdam, want lang houd ik dit niet meer vol. Al was ik aan het einde van mijn latijn. Ook word er aan gewerkt dat ik in de nacht hopelijk weer wat meer uren kan maken.



Aangezien ik vele leuke dingen heb staan en er ook graag energie voor over wil hebben.

Afgelopen weekend heb ik mijn eerste tuinfeestje in de avond kunnen vieren, met twee vriendinnen, ik zag zo tegen die avond op. Maar uiteindelijk ben ik ze zo dankbaar, ze hebben mij in laten zien dat ik mij niet anders hoef voor te doen. dan ik mij voel. Ook al heb ik minder energie, en pijn dat is zo, ik hoef daarvoor echt niet extra make up op mijn gezicht te smeren.
Het was een gezellige avond, en ik heb ondanks alles ontzettend genoten!


Nu ben ik druk bezig voor de vakantie het duurt nog een paar weken maar, ik dacht dat vorig jaar  het voor het laatst was. Dankzij een mijn lieve vriend, kan ik nog een keer mee. Maar ik moet mezelf wel goed in de gaten houden, dat ik eerlijk met mezelf om ga, deze aankomende weken, en zeker die week op de boot.
Ik ben druk bezig met de cadeautjes voor de vrijwilligers, kan ze hier niet laten zien, haha omdat er velen meelezen. Ook heb ik mezelf een plan bedacht, ik moet er nog even achter zien te komen hoeveel vrijwilligers er in totaal mee gaan, want ik wil, voor iedereen iets maken.
Het geeft mij ook veel afleiding om dat te doen. als ik heerlijk buiten lig, kan ik daar aan werken, en ach die nachten wakker haha, werpen nu ook zeker zijn vruchten af.

Ook voor het thema ben ik al klaar, de route is wel weer super gaaf, alleen de indeling misschien niet altijd even handig. Ik wil zo graag Arnhem in je hoort iedereen over een bepaalde winkel, ja ik wil daar ook heen. Maar we hebben die avond ook het thema, dus dat betekend dat je ook weer op tijd terug moet zijn aan boord.
Dat vind ik wel jammer, ik hoop dat ze het thema nog verschuiven naar de dinsdag (maar duh ze kunnen niet met een gast rekening houden), want dan kan ik die woensdag los in Arnhem. Maar ach nu ik dit beschrijf denk ik, wat lig ik te zeuren, ik ben dankbaar, gelukkig, blij, en nog veel meer woorden kan ik hier aan plakken, dat ik dankzij mijn lieve vriend toch nog een keer kan varen!

En zo probeer ik mijn hoofd boven water te houden, nou helpt Storm mij daar ook ontzettend bij. Hij troost mij, maakt mij aan het lachen, helpt mij ontzettend goed.
En als ik denk aan alle lieve mensen om mij heen, ja dan ben ik zo ontzettend dankbaar.
Ja, juist om wie jullie zijn!


Liefs,
Sterremaan & Storm

Vriendschap

Vriendschap is in geld niet uit te drukken,
Dat gaat mij echt in geen enkele zin lukken.
Liefde teksten, woorden, of een schouder om op uit te huilen,
Maar ook twee armen om mij heen waarin ik mag schuilen.
Dankbaar dat ben ik, ook dat is niet in woorden uit te drukken,
Dat gaat mij alleen, maar lukken,
Door terug te geven, er te zijn, net zoals jij er voor mij bent,
Ik ben er voor jou, in de vorm zoals je mij altijd al kent.

©Alma  




Geen opmerkingen: