zaterdag 27 december 2014

overdenking 2014


Lieve Allemaal,

Ja, het is alweer zo ver, overal zie je het, op tv, en in de kranten. Dat mensen even terug kijken op hun jaar.

Nu kan ik wel 10 nare woorden vinden om mijn jaar te omschrijven. In de nare zin, maar ik zou Alma niet zijn als ik het anders deed.
Ja veel kreeg ik voor mijn kiezen, en ik heb er niet eens zoveel.
En er zijn vele nare dingen, waar ik met toch wel een onderbuik gevoel naar terug kijk.

Zoals het nare bericht vanuit Rotterdam, maar wat ook weer maakt dat ik elke seconde van de dag intens beleef.
Dan een vakantie waar ik zo lang naar uit keek, wat zo gegund was, die compleet in het water viel. waarvan ik hoop, dat deze volgend jaar toch nog een keer lukt. Ik blijf hopen.

Ondanks alles van het jaar 2014, ben ik blijven "geloven, hopen en lief hebben",

Even dat vriendinnen momentje samen, even genieten van mijn nichtjes en neefje,
Mijn vrijwilligers werk, wat ik ondanks het zware weer ben blijven doen.
Het schrijven, wat dankzij iemand mogelijk werd gemaakt, door mijn geschreven stukken na te kijken,
 Mijn kaartjes wat ik met behulp van een buddy een beetje op heb kunnen pakken,
 De muziek die ik samen mag maken,.

Dankzij jullie geloof hoop en liefde, ben ik 2014 doorgekomen.
Ik leef bij de dag, dus ga niet veel over 2015 zeggen, maar wel dat er vele ideeën van de bucket-list uit gaan komen.

Ook draaide dit jaar om verzoening, een stap op een nieuw pad zetten. Misschien eerst wankelend, maar later vrolijk stappend voortzettend,

Ik gooi 2014 niet op de weegschaal, omdat ik er graag positief naar wil kijken.
 Maar ik wil een ieder van jullie danken, voor jullie liefdes, geduld, hoop, en vertrouwen. Ook al weet ik dat het zwaar was.
Wat immers naast een, wedstrijd staan kijken, maakt je soms vermoeiender, dan de wedstrijd spelen.

Liefs Sterremaan en Storm

Wedstrijd, 

Dit jaar was het een zware pittige wedstrijd, 
Van verloren punten, tot aan mensen
Van verloren doelen. Tot aan wensen. 
Maar elke keer als ik op keek daar stond jij, 
Altijd aan mijn zij, 
Hard te schreeuwen, te roepen. 
Tot nu toe, is de wedstrijd nog steeds niet verloren, 
En weet ik dat, er steeds dingen zijn die het blijven verstoren. 
 Maar ik weet, jij staat altijd aan de zijlijn. 
Ondanks alle angst verdriet en pijn. 
Zou jij er altijd voor mij zijn! 

      ©Alma

Geen opmerkingen: