Eigenlijk een beetje laat, maar gelukkig nieuwjaar! Ik wens iedereen dat alles wat op jullie pad komt, mooi, fijn en prachtig is.
Mijn vluchtverblijf was fantastisch! Dankzij hulp van vele mensen kon ik ook dit jaar weer veilig vluchten voor de enorme dreunen van het vuurwerk,
Dat is een vuurwerkvrij zorghotel. Daar heb ik net als thuis ook 24 uur zorg.
Op 21 december kwam ik in de middag aan, ik kreeg een zonnige kamer. Na een intake heb ik aangegeven dat ik heel graag mee wilde naar de 'lichtjestocht' ( een tocht over het park, langs muziek, en verhalen), maar helaas bleek het pad niet bedproof te zijn.
Maar ze hadden twee vrijwilligers geregeld zodat ik over de kerstmarkt kon die in het hotel was. Na 8 jaar weer eens een kerstmarkt meemaken! Ik voelde mij als een kind in de snoepwinkel.
Ik kreeg van een heel lieve vrouw een fantastische ophangkerstboom,. Niets was te gek, alles kon.
Deze werd op acrobatische wijze opgehangen door twee handige broeders.
De dagen verliepen prettig, ik kon zelfs douchen, wat ik thuis helaas niet kan. En nee, ik ben nu niet extra vies of zo, hoor, hahaha. Maar even de stralen op mij voelen, heerlijk! Ik had ook graag willen zwemmen daar, maar dat vond de fysiotherapeut niet verantwoord, i.v.m. de zuurstofopname die ernstig verstoord is. En het wel of niet goed kunnen ontspannen.
Ik genoot elke seconde, na een jaar weer de bekende mensen zien, van m'n kamer af kunnen, vrij zijn! Maar vooral geen harde knallen!
Vooral dat laatste was een heerlijk gevoel.
Natuurlijk merkte ik dat ik echt had ingeleverd en keuzes moest maken, niet leuk.
En net zoals ik mijn vakantie op de boot niet in één keer af kon maken zonder een bezoek aan het ziekenhuis, gebeurde mij het ditmaal nog een keer. Wat voelde ik mij alleen, verloren en ontzettend verdrietig. Dat was het enige wat ik mijzelf zo gunde: gewoon een keer iets af kunnen maken, zonder ziekenhuisopname. Je wordt dan zo bewust van jezelf, het niet kunnen. En dat terwijl ik wil kijken naar het wél kunnen.
alles behalve happy
In de avonden zorgden wij voor onze eigen activiteiten, karaoke, heerlijk even alles eruit zingen.
Oudejaarsavond hebben we denkbeeldig om twaalf uur kunnen toosten, wat een bijzondere moment was dat om 2016 in te luiden. Zelfs mijn maatje, vriendin die ik voor deze avond moest regelen, had Storm mee genomen. Ik kon het samen met Storm vriendin en vrienden 2016 zien worden, wat een feest.
En net zoals iedereen weet men niet wat 2016 gaat brengen.
Maar ik wens jullie onderstaande toe.
Helaas komt aan alle vrijheid, gezelligheid, maar vooral aan vluchten een eind. Hoe moeilijk ik dat dit jaar ook vind.
Ik wist dat ik weer terug moest naar mijn bed bij het raam, geen kant op kunnen,. Mij als een vogel opgesloten voelen in een kooi met een groot slot erop.
Ik weet, ik praat nooit zo over mijn bestaan.
Ik zeg altijd: je kunt je wereld dankzij internet zo groot mogelijk maken als je zelf wilt. Maar in mijn bewegingsvrijheid word ik wel beperkt.
We hebben de hoop nog op de gemeente, maar daar blog ik later nog over. (Hoop is een beetje vervlogen, maar vind ik nu niet voor deze blog)
Nu ben ik iedereen dankbaar voor deze fantastische weken,. En ik ben jullie vooral dankbaar dat dit financieel mogelijk was. Ik weet dat ik dat dit jaar ook weer zo moet doen. En ik vraag jullie hulp, of jullie mee willen denken in sponsoring. Ik wil dit namelijk zo graag niet alleen voor mijzelf, maar voor meerdere mensen die tegen dit grote probleem aanlopen, vuurwerk!
Voor een ander zo leuk, voor mij dodelijk!
Hoe mooi zou het zijn om met sponsoring veel meer mensen in Nederland te kunnen laten vluchten. En dat ik zelf ook weer veilig 2017 in kan.
Lieve groet
Sterremaan en Storm,
Liefde,
Elke dag, elke moment,
Merk ik even iemand die zwaaiend voorbij rent,
Even stopt, en mij met twee armen vasthoud
Voor liefde, en warmte dan is het niet meer koud.
Puur zijn deze bijzondere momenten, die ik koester.
Als de zeeschelp de oester,
Zuinig is op de parel, geklemd veilig,
Daarom zijn deze momenten ook zo heilig.
Dank voor je omhelzing jou warmte, ook virtueel.
Het raakt mij, het doet mij veel.
©Alma
4 opmerkingen:
Respect voor jou Alma, voor je positiviteit, zonder de akelige realiteit te verdoezelen. En wat een mooie wens op die foto, ik wens jou hetzelfde toe!
Liefs,
Nina
Dankjewel voor het delen.... knuffel xxx
Dank voor jullie lieve woorden, Nina, jij schrijft prachtig jeetje, en wat heb jij ook een bergen en dalen gehad.
Peter dank voor je lieve woorden xxxx
Wat een mooie woorden, en iedereen moet in zijn of haar leven keuze's maken maar wij moeten vaak tussen twee slechte een keuze maken en dat valt niet mee!!!!! Je kan in ieder geval ook op de mooie dingen terug kijken nu je weer in je eigen nestje ligt. Lieve groetjes en een poot voor je vriendje Storm.
Een reactie posten