Wie goed doet, goed ontmoet

Lieve allemaal,


Wie goed doet, goed ontmoet. En dat kan met iets heel kleins.
Ik had besloten een middag te gaan helpen bij de kerk, voor de vluchtelingen waar zo veel gedoe om is (wat ik gewoon erg betreur, maar ik wil er niet te veel over uitweiden). Ja ik vind het verschrikkelijk dat ze in tenten leven. Dat ze niets mogen doen, omdat ze nog geen status hebben, en de vreselijke onzekerheid waar ze in zitten.


Die middag hadden vrijwilligers van de kerk een ontmoeting met muziek en spelletjes georganiseerd. Ik had mij aangemeld voor contact, en mijn muziekpartner leek het wel leuk om iets te zingen.


Eenmaal daar, vonden mensen het toch wel eng. Begrijpelijk, ik ging er ook heen met het invul idee van: oef, wat zouden ze van mij vinden, maar vooral van Storm, zijn ze niet angstig voor een hond?
Eerst in het begin was er ontwenning, de woorden die ze een beetje in het Engels konden waren voor mij van veel waarde, 'Wie goed doet, goed ontmoet.'
'I wish you all the luck,' riepen de mensen. En ik zei terug: 'I wish you the same.'
En zo ontstond er een gesprek. Ze vonden Storm geweldig, wat hij allemaal kon doen.


Daarna hebben we in de kerk samen muziek gemaakt, en ik heb wat nummers met mijn muziekpartner gezongen.
Ik ben zo dankbaar voor deze lieve ontmoeting. Ik vind dat mensen dit meer moeten doen, ontmoeten, en geen rellen veroorzaken, we hebben het over mensen.

Nog een geval van liefde voor een medemens: Ik ben al een tijdje op zoek naar een laptop, waarop ik kan tekstverwerken, en voornamelijk mijn blogs bij kan houden vanuit het ziekenhuis, maar ook schrijven, het liefste wat ik doe. Nu had ik een berichtje geplaatst op Facebook, dat ik wist dat ik iets duurs vroeg. En er reageerde iemand! Er mankeerde wel iets aan, maar dat was misschien te verhelpen. Helaas bleek gisteren dat hij toch ten dode was opgeschreven, en nu mag rusten op het laptopkerkhof. 

Wel wilde deze meneer kijken naar een oplossing.Wat ik echt fantastisch vind.  Voor mij gaat het niet om de gift, maar juist om de liefde waarmee die uit een goed hart gegeven is. 

Nu zijn de dagen aangebroken dat ik mij klaar ga maken voor de operatie. Morgen 28 januari word ik opgenomen, en 29 januari geopereerd. Ze gaan de Pe-j sonde plaatsen (een sonde rechtstreeks via de dunne darm). Zou het dan echt voor het laatst zijn dat de slangetjes via mijn neus lopen? Dat het onbegrip bij sommigen verdwijnt, ondanks dat ik natuurlijk de sondevoeding blijf behouden. We zullen het merken. 

Ik ben rustig, dat merk ik, terwijl ik in december dacht: laat maar, ik kan de energie niet meer opbrengen voor weer een teleurstelling. Maar nu gaat het gewoon lukken! ‘Go with the flow, I say so’. Aan de operatie op zich zitten geen haken en ogen, maar aan de narcose wel. Maar ook daar kan ik mij niet druk om maken. Wel over hoe ik eruit kom,  en dat ik daar alleen ben,  maar dat is niet anders. Ik ben al blij met alle hulp rondom. 

Morgenmiddag ga ik op weg naar Utrecht om in te checken in het UMC op afdeling D4 Oost. 

Ik moet na de operatie minimaal twee nachten blijven, en even afhankelijk van hoe alles gaat en verloopt. Ik zeg gewoon goed! 

En daarna wil ik verder met mijn Bucketlist. Er zijn zo veel dingen die ik wil, dus ik hoop dat mijn voedingsopname beter wordt, zodat ik iets meer energie krijg. 

We're gonna fight for it! 

Lieve groetjes 

Sterremaan en Storm,